Στο Νοτιότερο Πέρασμα του Κόσμου (Video)

Δημοσιεύθηκε την 7 Ιουλίου, 2021 από Argiris Nakos

6 Σχόλια

Όταν ένα πλοίο φορτώνει Ιούλιο μήνα στο Βανκούβερ του Καναδά με προορισμό την Βραζιλία, έχει τέσσερις επιλογές για να περάσει από τον Ειρηνικό στον Ατλαντικό Ωκεανό. Η πρώτη είναι το κάνει μέσω της Διώρυγας του Παναμά καθώς είναι ο ασφαλέστερος και πιο σύντομος δρόμος. Όχι όμως ο πιο οικονομικός. Η δεύτερη επιλογή, είναι περάσει από τον Πορθμό του Μαγγελάνου. Η απόσταση δεν διαφέρει τόσο πολύ σε σχέση με εκείνη μέσω του Παναμά. Αφού όμως το πλοίο θα φτάσει τόσο νότια, γιατί να μην πάει λίγο ακόμα νοτιότερα και να περάσει ελεύθερα από το Πέρασμα του Ντρέικ ώστε να αποφευχθούν και τα έξοδα των πλοηγών στον Πορθμό του Μαγγελάνου; Η τρίτη επιλογή. Η τέταρτη βέβαια, είναι το πλοίο να πλεύσει δυτικά και να διασχίσει τρεις ωκεανούς (Ειρηνικό, Ινδικό και Ατλαντικό). Αυτό όμως δεν συμφέρει σε καμία περίπτωση. Μάλλον κάπως έτσι θα το σκέφτηκαν εκείνοι που είχαν ναυλώσει το πλοίο για να μεταφέρει το εμπόρευμα τους από τις δυτικές ακτές του Καναδά στην Βραζιλία και επέλεξαν το Πέρασμα του Ντρέικ. Βέβαια, τους διέφυγε μία σημαντική λεπτομέρεια ή μπορεί απλά να μην έδωσαν σημασία. Το πλοίο θα περνούσε από το πέρασμα που χωρίζει την Αμερική από την Ανταρκτική, τον Αύγουστο. Δηλαδή, στην καρδιά του χειμώνα του Νοτίου Ημισφαιρίου. Αυτό όμως, δεν νομίζω να τους άγγιξε ιδιαίτερα όταν το αποφάσιζαν πίνοντας τον καφέ τους στο άνετο γραφείο τους στην Σιγκαπούρη.

Έτσι, το πλοίο άρχισε να κατευθύνεται προς το νοτιότερο σημείο της Αμερικανικής ηπείρου. Όταν περάσαμε νοτιότερα από το Βαλπαραΐσο της Χιλής, τα πράγματα άρχισαν να αγριεύουν. Το βαρόμετρο άρχισε να πέφτει, ο αέρας να ψυχραίνει και η θάλασσα να γίνεται κυματώδης. Όσο πλησιάζαμε προς το πέρασμα, τα πράγματα γίνονταν χειρότερα. Το πλοίο κουνιόταν τόσο έντονα που για μέρες μας είχε κοπεί ο ύπνος. Όταν επιτέλους αρχίσαμε να παίρνουμε την στροφή για το πέρασμα, τα πράγματα άρχισαν να καλυτερεύουν. Οι νότιες ακτές της Αμερικής έκοβαν κάπως τον καιρό. Περνώντας το νοτιότερο ακρωτήριο της Αμερικής, το Ακρωτήριο Χορν, τα σύννεφα έδωσαν λίγο χώρο στον ήλιο ώστε μαζί με ένα μικρό κύμα χιονιού που περνούσε εκείνη την ώρα μπροστά από το πλοίο να δημιουργήσει ένα υπέροχο ουράνιο τόξο. Ο Ατλαντικός μας υποδέχθηκε με ένα υπέροχο ηλιοβασίλεμα και πιο ήρεμες θάλασσες. Για λίγες μέρες, βρέθηκα νοτιότερα από όλους τους κάτοικους του Πλανήτη. Η αίσθηση ήταν συναρπαστική.

← Ο Στύλος του Φωκά

Εστεβάνικο →

Επιλογές των αναγνωστών μας

• 
  Πορτογάλοι
• 
  Η Θάλασσα των Σαργασών
• 
  Το Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας
• 
  Φερδινάνδος Μαγγελάνος
• 
  Ντιόγκο Κάο
• 
  Η Ασθένεια των Ναυτικών
• 
  Βαρθολομαίος Ντιάζ

Follow ΜΕΓΑΛΟΙ ΘΑΛΑΣΣΟΠΟΡΟΙ on WordPress.com

Προβολές σελίδας

• 90.066

Μετάφραση

Άγγλοι Αιγύπτιοι Αμερική Ανταρκτική Αρκτική Αρχαίοι Έλληνες Ασία Ατλαντικός Αυστραλία Αφρική Βίκινγκς Βενετοί Βορειοανατολικό Πέρασμα Βορειοδυτικό Πέρασμα Βραζιλία Γάλλοι Γενουάτες Γροιλανδία Ειρηνικός Θρύλοι Ιαπωνία Ινδία Ινδικός Ιρλανδία Ισλανδία Ισπανοί Κανάρια Κινέζοι Μαυριτανοί Νέα Ζηλανδία Ναυσιπλοΐα Νεότεροι 'Ελληνες Νορβηγοί Νοτιοανατολικό Πέρασμα Νοτιοδυτικό Πέρασμα Ολλανδοί Ουαλοί Πολυνήσιοι Πορτογάλοι Ρωμαίοι Ρώσοι Σουηδοί Φινλανδοί Φλωρεντινοί Φοίνικες Ωκεανία