Ζενγκ Χι

    Το 1402, ορίζεται ως Αυτοκράτορας της Κίνας ο Γιονγκλ, της Δυναστείας των Μινγκ. Η Κίνα τότε, υπερείχε στον Ασιατικό χώρο τόσο σε πλούτο, όσο και σε στρατιωτική δύναμη. Κάτι, που ο Γιονγκλ εκμεταλλεύτηκε ώστε να επεκτείνει την Αυτοκρατορία του τόσο προς την Ασιατική ενδοχώρα όσο και προς της νότιες ακτές της ηπείρου, φτάνοντας μέχρι το σημερινό Βιετνάμ. Ο Γιονγκλ όμως ήθελε να καταστήσει την Κίνα κυρίαρχη δύναμη και στην Θάλασσα. Η Κίνα, της οποίας η ναυτική παρουσία ήταν περιορισμένη κυρίως στις θάλασσες της, σύντομα θα παρουσιάσει την μεγαλύτερη και επιβλητικότερη ναυτική εξόρμηση της Ιστορίας, υπό την διοίκηση του Ζενγκ Χι.

 

     Ο Ζενγκ Χι, γεννήθηκε το 1371 στην επαρχία Γιουνάν της Κίνας και ήταν γόνος μια οικογένειας μουσουλμάνων. Η τύχη του καθορίστηκε όταν απήχθη σε ηλικία δέκα ετών κατά την διάρκεια μιας επιδρομής του κινεζικού στρατού της Δυναστείας των Μινγκ ο οποίος καταδίωκε τους Μογγόλους. Από τότε, αφού ευνουχίστηκε, τέθηκε στην υπηρεσία του Πρίγκιπα Γιονγκλ και εκπαιδεύτηκε ως στρατιώτης συμμετέχοντας σε πολλές εκστρατείες κατά των Μογγόλων. Η σχέσεις του με τον Γιόνγκλ, συσφίχθηκαν το 1390 όταν τον συνόδευσε στην πρώτη του εκστρατεία κατά των Μογγόλων η οποία εξελίχθηκε σε θριαμβο, με τον Μογγόλο Βασιλιά Ναγατσού, να παραδίδεται. Από τότε, κέρδισε την εμπιστοσύνη του Γιονγκλ ο οποίος τον είχε ως μόνιμο σύμβουλο. Το 1402 ο Γιονγκλ, χρίστηκε αυτοκράτορας και το επόμενο έτος έδωσε εντολή να κατασκευαστεί ένας μεγαλειώδης στόλος που θα μείνει στην Ιστορία ως ο Στόλος των Θησαυρών, ορίζοντας την διοίκηση του στον Ζενγκ Χι. Η αποστολή του στόλου αυτού ήταν να ταξιδέψει σε όλες τις χώρες του γνωστού Κόσμου δυτικότερα από την Θάλασσα της Νότιας Κίνας και επιδεικνύοντας την ισχύ και τον πλούτο της Κίνας, να τις εντάξει στην σφαίρα επιρροής της.

Ο Ζενγκ Χι, απέπλευσε από την Κίνα στις 11 Ιουλίου του 1405, από την πόλη Ναντζινγκ η οποία βρίσκεται στις όχθες του Ποταμού Γιανγκτζέ. Ο στόλος του αριθμούσε πάνω από 300 πλοία. Τα 62 από αυτά, έφταναν σε μήκος τα 126 μέτρα (περίπου στο μήκος μιας σημερινής φρεγάτας) και ήταν τα πλοία που μετέφεραν θησαυρούς για να προσφερθούν ως δώρα στους άρχοντες των χωρών από τις οποίες θα περνούσαν. Τα υπόλοιπα πλοία, ήταν πολεμικά, εμπορικά που μετέφεραν διαφόρων ειδών εμπορεύματα, και πλοία υποστήριξης που μετέφεραν προμήθειες για τους 27000 άνδρες που συμμετείχαν στην εκστρατεία. Όταν βγήκε από τον ποταμό Γιανγκτζέ, ο Ζενγκ Χι κατεύθυνε τον στόλο δυτικά περιπλέοντας τις νότιες ακτές της Κίνας, πέρασε από τις ακτές του Βιετνάμ, την Ιάβα, τον Πορθμό της Μαλάκα, τον Κόλπο της Βεγγάλης όπου και προσέγγισε τις ακτές του σημερινού Μπαγκλαντές, την Κεϋλάνη, την Ινδία, περιέπλευσε την Αραβική Χερσόνησο από την περιοχή του Ορμούζ μέχρι και την Τζέντα, από εκεί κατευθύνθηκε νότια περιπλέοντας τις ανατολικές ακτές της Αφρικής, φτάνοντας μέχρι και την Μομπάσα από όπου και αποφάσισε να επιστρέψει προς τον Ινδικό Ωκεανό ενώ είχε όλες τις δυνατότητες να συνεχίσει νοτιότερα και να ανακαλύψει το πέρασμα προς τον Ατλαντικό Ωκεανό.

 

 

Η επιβλητική παρουσία των Κινεζικών πλοίων στα μέρη που κατέπλευσε ο Ζενγκ Χι, απέδωσε σε μεγάλο βαθμό ώστε οι άρχοντες των χωρών αυτών να υποκλιθούν και να συνάψουν κάθε είδους εμπορική και διπλωματική συμφωνία κατά τα συμφέροντα του Κινέζου Αυτοκράτορα. Οι περιπτώσεις που ο στόλος του Ζενγκ Χι χρειάστηκε να επιβληθεί με την ισχύ των όπλων, ήταν στο Βασίλειο του Κοτέ στην Κεϋλάνη όπου εξαπέλυσε χερσαία επιδρομή συλλαμβάνοντας τον Βασιλιά της χώρας για να τον πάει στον Γιονγκλ και να απολογηθεί για την εχθρική του στάση, καθώς και στην Αραβία, όπου μετά τις απειλές κάποιων τοπικών αξιωματούχων κατά του κινεζικού στόλου, ο Ζενγκ Χι, προχώρησε σε μια στρατιωτική επίδειξη ισχύος, κάτι που έκανε τους Άραβες να ανακαλέσουν και να υποκλιθούν στην υπεροχή των Κινέζων. Από το 1405 μέχρι και το 1424 όπου και επήλθε ο θάνατος του Αυτοκράτορα Γιονγκλ, οι Κινέζοι ήταν οι αδιαμφισβήτητοι κυρίαρχοι των θαλασσών της Ασίας. Το κινέζικο εμπόριο, εξαπλώθηκε και η αποκομιδή σε θησαυρούς που πολλές φορές ήταν προσφορές υποτέλειας προς τον Αυτοκράτορα της Κίνας, ήταν τεράστια. Έχοντας πλεύσει συνολικά πάνω από 50.000 ναυτικά μίλια στα συνολικά εφτά ταξίδια που πραγματοποίησε, κάτι που αντιστοιχεί σε δύο φορές τον περίπλου της Γης, ο Ζενγκ Χι, πέρα από αγαθά και διπλωματικές συμφωνίες, έφερε στην Κίνα πληθώρα πληροφοριών από την ευρύτερη περιοχή του Ινδικού Ωκεανού. Με τα πλοία του Ζενγκ Χι, έφτασαν για πρώτη φορά στην Κίνα άγνωστα ως τότε για τους Κινέζους ζώα όπως η καμήλα, η στρουθοκάμηλος και η ζέμπρα.  

Μετά τον θάνατο του Αυτοκράτορα Γιονγκλ το 1424, στον θρόνο ανήλθε ο Αυτοκράτορας Χονγκσί ο οποίος έμεινε στην εξουσία μόλις για έναν χρόνο μέχρι που πέθανε από καρδιακή προσβολή. Αυτός ο χρόνος όμως, ήταν αρκετός για να αποσύρει τον στόλο του Ζενγκ Χι από τον Ινδικό Ωκεανό και σταδιακά να τερματιστούν τα πολυδάπανα αυτά ταξίδια, περιορίζοντας το θαλάσσιο εμπόριο στις ηπειρωτικές ακτές της Νότιας Θάλασσας της Κίνας καθώς το ενδιαφέρον του ήταν στραμμένο προς τις προκλήσεις της χερσαίων συνόρων της Αυτοκρατορίας. Ο Ζενγκ Χι, ήταν η μεγαλύτερη μορφή της Ιστορίας των Ναυτικών Εξερευνήσεων που έχει να επιδείξει η Κινεζική Ιστορία. Αν και ο κύριος σκοπός των ταξιδιών του ήταν η διπλωματία της ισχύος, οι Κινέζοι έφτασαν για πρώτη φορά μέχρι τις ανατολικές ακτές της Αφρικής. Ο λόγος που δεν συνέχισαν νοτιότερα ώστε να ανακαλύψουν εκείνοι πρώτοι το  Ακρωτήριο της Καλής Ελπίδας και να περάσουν προς τον Ατλαντικό Ωκεανό, είναι πως – σε αντίθεση με τους Ευρωπαίους – δεν είχαν καμία ανάγκη να αναζητήσουν κάποιο θαλάσσιο πέρασμα προς την Ευρώπη. Η Κίνα, ήταν μια χώρα που προσέλκυε το εμπόριο σε αντίθεση με την Ευρώπη που το αναζητούσε. Ακόμα όμως και αν είχαν την ανάγκη να αναζητήσουν έναν θαλάσσιο δρόμο προς την Ευρώπη, θα έπρεπε να ξεπεράσουν την κοσμοθεωρία τους που ήθελε την Γη να είναι επίπεδη. 

Αν ο σκοπός του του Ζενγκ Χι ήταν να εξερευνήσει το τι υπάρχει πέρα από τον τότε γνωστό Κόσμο, θα μπορούσε σχετικά εύκολα να φτάσει μέχρι την Ευρώπη, περιπλέοντας την Αφρική. Η αδιαφορία των κινέζων όμως για το τι υπάρχει πέρα από τα όρια του Κόσμου που γνώριζαν τότε και η διαχρονική τους επιλογή να έχουν το βλέμμα τους στραμμένο προς την ενδοχώρα της Ασίας, άφησε ένα κενό δύο ωκεανών (του Ινδικού και του Ειρηνικού), που σύντομα θα το εκμεταλλευτούν οι Ευρωπαίοι οι οποίοι θα φτάσουν στο σημείο να ιδρύσουν αποικίες ακόμη και στα ίδια τους τα εδάφη (Μακάο, Χονγκ Κονγκ κ.α.).